หลักการทํางานของสวิทช์เปลือก

ส่วนประกอบหลักที่เกี่ยวข้อง

1. ชั้นกราฟิกด้านบน: ผนังบางและยืดหยุ่น (มักเป็น PET หรือ PC) ที่มีฉลาก, ไอคอน, หรือข้อความที่พิมพ์ไว้เพื่อระบุตัวผู้ใช้งาน. มันปกป้องชั้นภายในและเป็นอินเตอร์เฟซผู้ใช้งาน
2. ชั้นระยะ: หนังบางที่ไม่นําไฟ (มักจะเป็น PET) ที่มีรูที่ตัดด้วยความแม่นยํา (หรือ "หน้าต่าง") ในตําแหน่งสวิทช์.รูเหล่านี้แยกชั้นนําไฟด้านบนและด้านล่างเมื่อสวิทช์ไม่ได้กดการป้องกันการสัมผัสที่ไม่ตั้งใจ.
3. ชั้นนําทางด้านบน: ฟิล์ม (ตัวอย่างเช่น PET) ที่เคลือบด้วยหมึกนํา (มักจะเป็นคาร์บอนหรือเงิน) ในตําแหน่งที่ตรงกับรูของ spacer. เหล่านี้คือ "การติดต่อด้านบน"
4. ชั้นนําไฟล่าง: โฟมพื้นฐาน (เช่น PET หรือ PCB) ที่มีร่องรอยนําพิมพ์ (สายสัมผัสล่าง) ที่เชื่อมต่อกับวงจรภายนอก (เช่น เครื่องควบคุมหรือไมโครชิป)

วิธี การ (ขั้น ละ ขั้น ละ)

1. สถานที่พัก (ปิด):
   เมื่อไม่มีแรงกดใช้ ชั้นระยะให้ชั้นนําชั้นบนและชั้นนําชั้นล่างแยกกันทางกายภาพ วงจรยังคงเปิด และไม่มีกระแสไฟฟ้าไหล
2. การเปิด (เปิด):
   เมื่อผู้ใช้งานกดชั้นกราฟิกด้านบนในตําแหน่งสวิทช์ที่กําหนดไว้ ความดันจะบดชั้นชั้นนําทางด้านบน (ในตําแหน่งกด) บังลงผ่านหลุม spacer และเข้าสัมผัสตรงกับชั้นนําทางด้านล่างที่ตรงกัน.
   • ติดต่อนี้ปิดวงจร: กระแสไฟฟ้าจากร่องทางนําที่ล่างผ่านการติดต่อด้านบน สร้างสัญญาณ (ตัวอย่างเช่นไปยังไมโครคอนโทรลเลอร์)
3. การปิด (ปิด):
   เมื่อผู้ใช้ปล่อยแรงดัน ความยืดหยุ่นของชั้นนําทางด้านบนและชั้นนําทางด้านบน ทําให้พวกมันกระโดดขึ้นการตัดการเชื่อมต่อไฟฟ้าวงจรเปิดอีกครั้ง และสัญญาณหยุด

ข้อความสําคัญ

• วัสดุนํา: แผ่นนําใช้วัสดุ เช่น น้ําตาลคาร์บอน (มีประหยัด) หรือ น้ําตาลเงิน (มีประสิทธิภาพในการนําไฟสูงกว่า สําหรับการใช้งานที่มีความต้านทานต่ํา)
• ไม่มีส่วนเคลื่อนที่: ไม่เหมือนกับสวิตช์กลที่มีเลเวอร์โลหะหรือสปริงสวิตช์เมมแบรนด์พึ่งพาความยืดหยุ่นของฟิล์มบางในการทํางาน ทําให้มันบางและทนทาน
• การปรับแต่ง: จํานวนและการวางแผนของสวิตช์ (คู่ติดต่อการนํา) สามารถปรับแต่งตามความต้องการเฉพาะเจาะจง, ทําให้สามารถใช้ปานล์ควบคุมที่ซับซ้อน (เช่น, ด้วยปุ่มหรือสไลด์หลาย)